Vieiros

  Ao abeiro da mostra de cine Arxentino nomeada Argencine 2009, que se levou adiante en Madrid, nas datas do doce ao dezanove de xuño, os novos realizadores Fernando Molnar e Sebastián Schindel amosaron o traballo desenvolvido na rodaxe dunha película feita durante unha engaiolante viaxe iniciática polo pais, nun autocar de dúas plantas e cor rosado.

Os pasaxeiros desta andaina, cantantes e bailaríns coa cadansúa discapacidade, Maxi Lemos, ten unha parálise cerebral a que non lle deixa ler nin escribir, e obrígalle a fortes atrancos na súa relación coas persoas, Francisco "Pancho" Chévez, naceu sen brazos nin pernas e por mor destas eivas foi deixado polos seus proxenitores aos poucos días. Fican tamén, a cantante cega Carina Spina, o guitarrista Alexandre Davio, doente de hidrocefalia conxénita, a xuntanza de tango-danza, Amar, composta por raparigos ca síndrome de Down, e Damián Frontera quen baila dende a súa cadeira de rodas.

Todos eles saíron na xira de dous meses xunto ao músico e compositor Arxentino León Gieco, foi quen imaxinar a posibilidade da realización desta road movie, e liderou a rodaxe do filme Mundo Alas que se estreou na Argencine 2009, o compositor coñeceu algúns deles nos seus concertos, estes feitos que déronlle o ronsel da forte presenza dunha realidade á que ata eses intres non lle prestou atención, espertaron a súa inquedanza ao respecto da discapacidade, á que xeralmente lle viramos a vista, subliñou o compositor.

O filme que reflicte a tarefa desenvolvida durante o roteiro, os ensaios, os concertos, os sitios onde transcorre está historia de afinidade, paixón pola música, chea de contos e historias de agarimo e axuda entrámbolos personaxes. Coa finalidade que o filme contribuía á muda no desprezo que o xeito da discapacidade semella na meirande das persoas, a película chegara ás escolas maila televisión, no entanto os músicos e bailaríns, os realizadores Molnar e Schindel mailo compositor León Gieco, afoutados polo rebumbio que a estrea producira, botaranse ás estradas da Arxentina, nunha nova xira co fin de amosar o filme á maior cantidade de persoas.

No eido do proxecto considéranse o lanzamento dun libro polas músicoterapeutas Patricia Knopf e Silvina Mansilla, a mostra do filme nos países latinoamericanos, a edición da música da película en CD e DVD.

Por outra banda, a terceira mostra de cine Arxentino disposta pola comunidade de Madrid e o Instituto Nacional do Cine a as Artes Audiovisuais de Arxentina (INCAA), aviou unha homenaxe á actriz Ánxela Molina e o actor Arxentino Diego Peretti, aínda amosáronse outros filmes, curtas e documentais non estreados no eido comercial, así e todo a mostra Argencine 2009 ten por finalidade o ensino e o recoñecemento do salientable labor dos distintos actores e persoeiros do mundo da cinematografía de ámbolos dous países, maila a súa pegada nas novas xeracións, estréaa doutros filmes produto do traballo conxunto dos realizadores Arxentinos e Españois, a mostra viaxara á Arxentina que ficara coma sede no ano 2010.